قهوه (به انگلیسی : Coffee)، نوعی نوشیدنی رایج است که از دانه آسیاب شده گیاه قهوه بدست می آید.
دانه قهوه حاوی کافئین بوده و در نتیجه به عنوان یک ماده محرک و انرژی زا عمل می کند.
در این پست، هر آنچه لازم است درباره قهوه، انواع آن، فواید و مضرات و … بدانید، وجود دارد.
پس تا انتهای این پست با پرشین کاپ همراه باشید.
فهرست مطالب
درباره تاریخچه و نحوه پیدایش قهوه اختلاف نظر وجود دارد، اما موردقبول ترین تئوری می گوید که قهوه، نخستین بار در قرن نهم میلادی، توسط چوپانی اهل اتیوپی به نام خالد (Kaldi) کشف شده است!
روزی چوپان بزهای خود را برای چرا به منطقه ای به نام کفا (یا کافا) می برد. او متوجه می شود که بزها با خوردن دانه های یک درخت، پرانرژی شده و حتی شب ها نیز نمی خوابند.
خالد برای کشف علت این اتفاق، دانه های گیاه را نزد بزرگ صومعه می برد. بزرگ صومعه نیز با استفاده از این دانه ها، یک نوشیدنی درست می کند و متوجه می شود که خود او نیز سرشار از انرژی فراوان است و احساس خستگی و رخوت نمی کند.
سپس این موضوع را با اهالی روستا در میان گذاشته و تصمیم می گیرند از این گیاه برای مراسمات شب های عبادت استفاده کنند. بدین ترتیب توجه مردم به منطقه کافا معطوف شد.
گیاه قهوه (نام علمی : Caffea) جز خانواده روناسیان بوده و در مناطق گرمسیری رشد می کند.
گیاه قهوه در واقعی درختی بزرگ با ارتفاع بین 3 تا 10 متر می باشد. البته در مزارع کشت قهوه، معمولا آن را کوتاه می کنند تا برداشت آسان تر شود. در این صورت همانند یک بوته بنظر می رسند.
این گیاه معمولا 3 تا 5 سال بعد از کاشت میوه می دهد. میوه های گیاه قهوه همانند گیلاس بوده و از درون هر کدام، 2 دانه قهوه بدست می آید. پس در واقع قهوه دانه نیست، بلکه هسته است!
گیاه یا درخت قهوه بیش از 100 گونه مختلف دارد و همگی در طعم قهوه، مقدار کافئین، نحوه رشد و … تفاوت دارند.
2 گونه اصلی گیاه قهوه، عربیکا و روبوستا (کانفورا) نام دارد که اکنون می خواهیم بیشتر با آنها آشنا شویم :
عربیکا پرمصرف ترین قهوه در سراسر دنیاست و بیش از 70% صنعت قهوه را تشکیل می دهد.
قهوه عربیکا معمولا در اتیوپی، سودان و کنیا کشت می شود.
این نوع قهوه به نسبت روبوستا :
بعد از عربیکا، روبوستا پرمصرف ترین گونه قهوه بوده و 30% مابقی صنعت قهوه را شامل می شود.
قهوه روبوستا معمولا در گینه، اوگاندا و سودان جنوبی کشت می شود.
این نوع قهوه به نسبت عربیکا :
یکی از معروف ترین اصطلاحات تخصصی در حوزه قهوه، رُست (Roast) است.
رست قهوه درواقع به بودادن، تفت دادن یا برشته کاری دانه های سبز قهوه گفته می شود که با حرارت دادن در درجات مختلف و به کمک دستگاه رستری (Roastery Machine) انجام می شود.
رست قهوه در کنار منشا دانه قهوه و محیط کشت آن، عامل دیگریست که در طعم قهوه تاثیرگذار است.
این فرآیند در سه سطح کم(لایت)، متوسط(مدیوم) و زیاد(دارک) صورت می گیرد.
توجه کنید که هرچقدر رست قهوه لایت تر باشد، کافئین و اسیدیته بیشتری خواهد داشت و در عوض هرچقدر رست قهوه دارک تر باشد، کافئین کمتر، روغنی تر و مزه برشته شده تری به خود می گیرد.
بگذارید نگاه دقیق تری به سطوح مختلف رست قهوه بیاندازیم:
علت اینکه این نوع رست را لایت رست یا رست سبک نام گذاری کرده اند، این است که زمان رست کوتاه بوده و دانه های قهوه، رنگ قهوه ای روشن به خود می گیرند.
قهوه حاصل از این نوع رست، بادی سبک و اسیدیته بالایی دارد و معمولا در این نوع رست، خاستگاه قهوه بیشترین تاثیر را در طعم قهوه دارد، چرا که فرآیند رست بسیار کم مزه و طعم قهوه را دستخوش تغییر می کند.
دانه های قهوه مدیوم رست، رنگ قهوه ای کمی تیره دارند. دلیل این رنگ، کاراملی شدن قندهای موجود در قهوه می باشد.
اسیدیته این نوع قهوه به نسبت پائین تر بوده اما رایحه (آروما) خاص خود را پیدا می کند.
به طور کلی، قهوه های لایت رست و مدیوم رست، دو نوع از خوش طعم ترین قهوه ها هستند.
دانه های قهوه دارک رست، سیاه رنگ، روغنی و براق می شوند.
در این نوع از رست، تمامی طعم، عطر و اسیدیته قهوه از بین رفته و مزه بسیار تلخی دارند.
رایج ترین دلیلی که قهوه را تا این حد رست می کنند، این است که طعم نامطلوب دانه قهوه سبز اولیه را مخفی کنند! بنابراین معمولا قهوه های ارزان و درجه پائین روبوستا، به این شدت دارک رست می شوند.
منبع : Wikipedia /
